Tampilkan postingan dengan label Jawa. Tampilkan semua postingan
Tampilkan postingan dengan label Jawa. Tampilkan semua postingan

21 Januari 2019

Piro Like Sosmedmu?





Takpandengi fesbuke anak wedokku sing nembe wae di-upload pirang dina kepungkur.

Ana salah sawijining babagan sing marai aku tremendously amazed. Iku istilah nyilih seka mbah buyutku seko ngeropah kono.

Iku lho, foto sing di-upload anakku iku yo mung koyok ngono. Hamung foto mrenges tur ora ono tandha-tandha alam opo sing pengin ditonjolke. Nek wong sing wis biyasa nyosmed lak yo ono konsepe to misale nek arep upload foto ngono kuwi.

Sing pertama, biyasane delok sik bekgron sing meh dienggo foto. Ono gedung apik ning mburi, laut sing endah, mural sing eye catching, utawa apa wae lah sing instagramable.

Kaping pindhone, persoalan pencahayaan ki yo penting nggo dipikir. Paling sip ki memang potret sing dicekrek pas awan padhang hawa. Yen wis mulai surup gambare dadi mblawur, akeh koyok semut-semute ngono kae. Ra sip blas.

Jarene loh ya, konsep foto lan kualitas sing di-upload ki dadi faktor penting lan pertimbangan kanggone wong-wong sing arep nge-like fotone awake dewe. Seneng to ya nek foto sing dipasang ning sosmed, mbuh kuwi fesbuk, instagram, twitter utawa liya-liyane entuk like sakhohah.

Pertaruhan nama baik kuwi jare netijen. Likes lan komen dadi pangukur engagement sing ora iso dibantah.

Dhuuuh... hanjuk piye jal nek foto sing digawe nganggo konsep dowone tharik-tharik kuwi pedhot karo gambar sakkarepe dewe ngene iki :




Galo, koyok ngono kuwi tok. Jan marai envy tak berperi to ngene iki. Jumlah like-e iso loh podo karo jumlah friend-e. Hakok foto-fotoku ki sing takgawe nganggo pathokan aneh-aneh seko para ahli kuwi kok njeglek banget ya.

Kanca fesbukku ki maewu-ewu je, ning nek aku pasang foto sing nge-Like kok mung puluhan. Iku artine ra nganti sepuluh persen seko cacahe kanca sosmedku to sing seneng karo fotoku.

Nelongsone ndaaaa.....

Piye jal?

Ono sing ngalami koyok ngene ugo? Nopo ya nek cah cilik-cilik kuwi dho rame sosmede, padalo yo mung ngono tok. Palingan upload sakkecandhake, tur nganggo kepsyene yo mung njipuk quote-quote of the day sing bar digugling.

Lha kuwi gendhukku malah nulis : Jomblo... bebas dari kata putus. Piye jal mblo, kowe merasa tersanjung lan disengkuyung anak wedokku ndak an?


Tau ngalami mumet sirahmu nggawe kepsyen sing menurutmu cetar badai menggelora?

Wis njepret fotone ping suwidak rolas, bar kuwi ngedit setengah urip, gawe kepsyen ndadak golek referensi seko web-web luwar negeri, eehh... pedhot karo LIKE-e foto cah cilik sing sak-sake iku mau.

Dhuh Gustiiii paringi yotro mayuto-yuto njiiih.... milyaran nggih pareng.
Read More »

07 November 2015

Alien kah Aku ?


I am Indonesian and speak English a little.

Tsaaahh...udah begaya banget nih aku nulis begini hihihii... Padahal kalau tau ya tadi bolak-balik ngegugel biar tau sudah bener apa belum itu susunan kalimatnya. Iya, sekedar satu kalimat begitu rasanya keringetan banget saat ingin memastikan sudah benar apa belum.

Sejak kelas berapa sih kita mendapatkan pelajaran Bahasa Inggris? Kalau aku sih baru di bangku SMP mendapatkan pelajaran tersebut. Beda sekali ya dengan anak jaman sekarang yang bahkan sejak di playgroup sudah dilatih untuk menguasai bahasa internasional yang satu ini. Nah, makanya ketauan toh kualitas berbahasa Inggrisku yang levelnya medok banget ini :)

Beneran loh, bagi yang sudah pernah ketemu langsung dengan diriku pasti bakalan ngikik mendengarkan logat bicaraku. Jangankan logat saat berbahasa asing, saat berbahasa Indonesia pun bakalan ketauan deh aku ini berasal dari mana. Ho oh, medok Jawa banget ndaaa... Jawa Semarangan to be precise ;) 

Malu ketauan medok? 

Enggak lah, setaraf bapak presiden tercinta pun beliau tetap melaju dengan kekhasan logat bahasanya. Ya kan memang orang Jawa, mau gimana lagi. Begitu pun diriku, sejak lahir ceprot sudah diayun-ayun dan dijaga dengan penuh kasih dalam nuansa Jawa. Berasa alien nggak sih kalau tiba-tiba enggak nJawani lagi? :)

Sebenarnya bukan mau ngebahas logat bicara nih. Kali ini aku ingin sedikit mengajak sobat blogger menengok sedikit ke asal muasal diri kita masing-masing. Setinggi apa pun kita terbang dan menguasai berbagai ketrampilan level internasional, masih teringatkah kita pada budaya dan bahasa daerah kita masing-masing.

Saat ini anak-anakku sudah tidak begitu fasih lagi berbahasa daerah. Salah siapa ini? Ihiks... ya salah siapa lagi kalau bukan salah orang tuanya *melipir.... Teringat di masa kecilku dulu betapa kuat usaha alm. bapakku untuk membuatku paham sepaham-pahamnya atas bahasa ibuku sendiri. Sampai-sampai beliau berlangganan majalah Panjebar Semangat untuk mematenkan bahasa tersebut di memoriku. Meskipun tampilan majalah ini so yesterday  tapi aku suka banget loohh... terutama dengan rubrik membaca tulisan Jawa dan cerita misteri. Huhuuyy... cerita yang beraroma horor gitu kan bila disampaikan dalam bahasa daerah sensasi merinding diskonya kerasa bangeeettt.... Ada istilah 'makdlewer' dan 'makjegagik' yang susah mencari padanan secara tepat dan singkat dalam Bahasa Indonesia.

Bagi yang berasal dari Jawa dan semasa kecil pernah mendapatkan pelajaran menulis aksara Jawa, coba sini mamak tjantik mau tanya, masih pada bisa apa enggak nulis Jawa? Oke...kalau menulisnya sudah tidak fasih, apakah membaca tulisan Jawa masih bisa?

Sumangga.... yuk melancarkan peredaran darah dikit yuuukkk :)


Itu huruf-huruf Jawa paling basic lho sodara-sodara.... nggak tau? Iiihh....alien darimana kah dirimu? :p

Bagi yang bisa membaca tulisan di atas tadi, yuuukk sedikit naik tingkat ke tulisan-tulisan berikutnya. Ini kubuat dengan font Jawa yang kuinstal di komputerku. Masih level elementary banget loh ini tulisannya, mestinya bisa loh bacanya ;)  


Yuukk seseruan dikit ya, boleh loh sobat blogger yang mau mencoba menulis dalam huruf latin bagi masing-masing nomer di atas di kolom komentar postingan ini. Hihihii... sedikit latihan sekaligus memanggil memori masa lalu. Bagi sobat blogger yang bukan berasal dari Jawa nggak pa-pa ya sesekali roaming nih. Boleh loh kalau mau sharing pendapat tentang fenomena 'alien' di diri kita masing-masing.

Ini bukan berarti aku berpendapat bahwa menguasai bahasa asing itu enggak penting loh. Frame of thinking-nya bukan ke arah itu lho ya, semoga tidak ada yang salah paham. Postingan ini murni tercetus dari rasa kecewa penulis terhadap dirinya sendiri yang belum sukses mengajarkan bahasa dan aksara Jawa secara holistik kepada anak-anaknya.
Read More »

03 September 2015

Mangan (ra) Enak


Yuhuuu...gajiaaaannn.... iso mangan enak ki bar iki :)

Wis pirang-pirang sasi iki pancen jatah gajian mundur terus tanggale. Mulakno angger tekan akhir wulan ngono kae wes ketar-ketir rasane. Trus malah iso dienggo totohan barang (jan-jane iki ra pareng lho) njajal sasi ngarep gajian tanggal piro. Wealah, wis ngelu ngrasakke ke-pending blanja malah kudu mikir anggaran nggo totohan barang. Repooottt....

Jan-jane sih gajiku isih wutuh, malah turahan THR wingi kae ijek akeh. Ning yen aku ora melu-melu nggresula koyok kanca-kancaku kan ngko piyeeeee.... Daraki meh anti mainstream... ra penak to yoooo... Mula terus aku yo melu solider, mangane yo dipas-paske karo season tanggal tuwa ;)  Sega rames(ti) lawuh tahu tempe wae. Takpendhem jero wae kasunyatan nek jan-jane duwitku ijik sakthekrak :)

Nah, begitu gajian kan iso mangan enak ki. Njaluk tulung office girl (OG) ning kantor nggo nukokke sega padhang. Hahahaa... oalah wong ndeso, mangan enak kok yo mung sega padhang tok lho obsesine :)

"Tukokne sega padhang yo Liz, lawuhe ayam, sing dhadha. Nganggo kuah rendang sing akeh." Ngono mau kuwi pesenku karo Liz (dudu jeneng asline), OG sing manis kinyis-kinyis.

"Njih Mba...."  Liz bablas mangkat ning warung. Aku ya selak pengin mangan sego padhang idamanku, soale isuk mau durung sarapan. Mripatku wis krasa kremun-kremun, awakku ndredeg. Mbokmenawa wis ngelih tenan iki.

Sepira senengku weruh blegere Liz wis tekan ruanganku meneh. Elah, cepet banget ik le tuku.

"Mba, dhodhone ora ono, iki taktukokke paha. Kersa nopo mboten?" pitakone Liz.

Oalah Liiizzz....Liiiizzz... wis pirang taun nukokke aku sega kok ijek durung apal nek aku ora doyan pupu. Ning yo meh muni ngono kuwi mau ora tegel. Lha wong aku ki yo mung njaluk tulung lho, mosok kok meh maido.

"Kuwi nggo kowe wae Liz, wes nyoh taksangoni duwit meneh, tukuwo rendang wae yo." Jan, aku apikan tenan yoh, koyok dewi seko kayangan *gubraaakk...dewine sing asli ceblok

Liz banjur mbalik warung meneh, koyok setrika wae sliwar-sliwer gara-gara pupu pitik. Mesakke ik. Tapi kan aku kudu tegas, kudu ngugemi prinsip. Ngko nek Liz duwe pikiran aku ki wong sing gampangan piye jal. Lak ora kajen to aku mengko.

Ora watara suwe Liz wis tekan ruanganku meneh, menehke bungkusan rendang sing duduhe sajak uinuuukk biyanget. Gage-gage le ku meh mangan. Ning ijik takempet ben rada wibawa sithik ning ngarepe Liz.

"Wis kana, kowe yo ndang maem yo Liz, iku pupune nggo kowe wae."

"Injih Mba, matur nuwun," saurane Liz.

Wejiiiiaannn... dina iki aku dadi malaikate Liz ketoke *macak mesem ayu anggun

Wis ora sranta rasane kudu ndang mangan sega padhang. Kapan meneh mangan enak yen ora pas tanggal enom ngene iki. Bungkusan sega takbukak, rendang takguyangke ning ndhuwure sega. Tangan tengen nyekel sendhok, tangan kiwa nyekel krupuk terung. Wis siap tempur tenan iki aku.

Klethuk...klethuukk... eladalah opo ikiiii.... Segane kok rasane aneh. Duh Gusti cobaan apa meneh iki sakwise tragedi pupu mau?


Cepet-cepet nyandhak wedang tehku. Cleguk...cleguuukk... takombeni sing akeh. 

Enake iki takteruske opo ora yo le mangan? Dilematis banget ik. Perjuangan le entuk sega padhang wae wis dilakoni Liz, ndadak nganggo mbaleni tuku lawuh neh. Mosok meh ora takenteke manganku iki. Tapi......

Rekane pengin mangan enak, jebule bakule ning warung padhang iku yo rodo trondholo. Sega nglethis kok yo didol ki lho. Kira-kira nek bakule dikon mangan kabeh sega sakliwetan iki njajal piye perasaane? 

Rendang taksawang-sawang karo mbrebes mili..... Ning aku yo paham, ora entuk nggresula. Ijik iso tuku sega padhang lak berarti ijik diparingi rejeki sing akeh karo Gusti. Piwulang apik-apik seka wong tuwaku tansah takeling-eling. Mbokmenawa pancen wis kudu ngene kahanane.


-----
foto ngampil saking unsplash.com under CC0 license

Read More »